Bhagavad Gita: Chapter 14, Verse 7

ரஜோ ராகா³த்¹மக¹ம் வித்³தி⁴ த்¹ருஷ்ணாஸங்க³ஸமுத்³ப⁴வம் |

த¹ந்நிப³த்⁴னாதி¹ கௌ¹ன்தே¹ய க¹ர்மஸங்கே³ன தே³ஹினம் ||7||

ரஜஹ—--உணர்ச்சியின் முறை; ராக-ஆத்மகம்—--ஆர்வத்தின் தன்மை; வித்தி--—அறிக; த்ரிஷ்ணா--—ஆசைகள்; ஸங்க--—இணைப்பு; ஸமுத்பவம்—--அதிலிருந்து எழுகிறது; தத்--—அது; நிபத்னாதி--—பிணைக்கின்றன; கௌந்தேய-—குந்தியின் மகன் அர்ஜுனன்; கர்ம-ஸங்கேன—--பலன் தரும் செயல்களில் பற்றுதல் மூலம்; தேஹினம்--—உடலுற்ற ஆன்மாவை

Translation

BG 14.7: ஓ அர்ஜுனா, பேரார்வத்தின் தன்மை பற்றுதல். இது உலக ஆசைகள் மற்றும் ஈர்ப்புகளிலிருந்து எழுகிறது மற்றும் பற்றுதலின் மூலம் ஆன்மாவை கர்மாவின் பலன்களுடன் பிணைக்கிறது.

Commentary

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இப்போது உணர்ச்சியின் முறை—(ரஜோ குணத்தின்) செயல்பாடு மற்றும் அது ஆன்மாவை பொருள் இருப்புடன் பிணைக்கும் செயல்முறையை விளக்குகிறார். ரஜோ குணத்தின் முதன்மை வெளிப்பாடாக பொருள் செயல்பாட்டை விவரிக்கிறது. இங்கே, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் அதன் முக்கிய வெளிப்பாடுகளான பற்றுதல் மற்றும் விருப்பத்தை விவரிக்கிறார்.

உணர்ச்சியின் முறை சிற்றின்ப இன்பத்திற்கான காமத்தைத் தூண்டுகிறது. இது மன மற்றும் உடல் இன்பங்களுக்கான ஆசைகளைத் தூண்டுகிறது. இது உலக விஷயங்களிலும் பற்றுதலை வளர்க்கிறது. ரஜோ குணத்தால் பாதிக்கப்படுபவர்கள் அந்தஸ்து, கௌரவம், தொழில், குடும்பம் மற்றும் வீடு போன்ற உலக நோக்கங்களில் மூழ்கிவிடுகிறார்கள். அவர்கள் இவற்றை இன்பத்தின் ஆதாரங்களாகக் கருதுகிறார்கள்’ மேலும், இவற்றுக்காக தீவிரமான செயல்களைச் செய்யத் தூண்டப்படுகிறார்கள். இந்த வழியில், உணர்ச்சியின் முறை ஆசைகளை அதிகரிக்கிறது,. மேலும், இந்த ஆசைகள் பேரார்வத்தின் போக்கை மேலும் தூண்டுகிறது. அவை இரண்டும் ஒருவரையொருவர் போஷித்து ஆன்மாவை உலக வாழ்வில் சிக்க வைக்கின்றன.

இதிலிருந்து விடுபடுவதற்கான வழி, கர்ம யோகத்தில் ஈடுபடுவது, அதாவது, ஒருவரின் செயல்களின் முடிவுகளை கடவுளுக்கு வழங்கத் தொடங்குவது. இது உலகத்திலிருந்து பற்றின்மையை உருவாக்குகிறது மற்றும் ரஜோ குணத்தின் விளைவை அமைதிப்படுத்துகிறது.